Υπάρχουν τομείς της ενεργειακής τεχνολογίας, στους οποίους πραγματικά έχει συντελεστεί εντυπωσιακή πρόοδος τις τελευταίες δεκαετίες, ενώ παράλληλα παρατηρούνται και άλλοι όπου τα πράγματα δεν έχουν προχωρήσει πολύ σε σύγκριση. Στην περίπτωση αυτή ισχύει άραγε το κλασσικό ρητό ότι «μια αλυσίδα είναι τόσο δυνατή, όσο ο πιο αδύναμος κρίκος της», ή μπορεί ο ενεργειακός τομέας να εξελιχθεί παρά τις αντιφάσεις αυτού του είδους;
Απαριθμούμε ορισμένες εξελίξεις, άκρως αντιπροσωπευτικές των δυνατοτήτων που ανοίγονται: Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια, οι συμβατικοί λαμπτήρες που χρησιμοποιούμε στα σπίτια μας αντικαταστάθηκαν από τους λαμπτήρες εξοικονόμησης, οι οποίοι είναι πολλές φορές πιο αποδοτικοί και προφυλάσσουν το περιβάλλον. Και αυτοί όμως με τη σειρά τους τείνουν να αντικατασταθούν από τον φωτισμό με LED, που προσφέρει πολλαπλάσια οφέλη και ένα πολύ χαμηλό κόστος.
Παράλληλα, σημειώνονται άλματα προόδου στην τεχνολογία των ΑΠΕ. Χαρακτηριστικό είναι ότι μια μέση ανεμογεννήτρια σήμερα είναι 300 φορές πιο αποδοτική από ότι μια αντίστοιχη 15 χρόνια πριν, όπως υποστηρίζουν οι ειδικοί. Αντίστοιχες, αν και πιο ήπιες βελτιώσεις πραγματοποιούνται μέρα με τη μέρα και στα φωτοβολταϊκά, επιτρέποντάς τους να αποκτήσουν στο εξής ένα σημαντικότερο μερίδιο της αγοράς.
Δυστυχώς όμως, υπάρχουν και οι αδύναμοι κρίκοι στην ενεργειακή μας τεχνολογία, με πρώτο και καλύτερο το δίκτυο ηλεκτρισμού. Στις περισσότερες χώρες, ακόμα και στις ΗΠΑ, το δίκτυο αυτό χρησιμοποιεί τεχνολογία 60 ετών, ενώ οι επενδύσεις που απαιτούνται για τον εκσυγχρονισμό του στην Αμερική εκτιμώνται κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια. Ανάλογα κόστη προβλέπονται και σε κάθε άλλο κράτος, με αποτέλεσμα να θεωρούνται ιδιαίτερα δύσκολες οι αναβαθμίσεις αυτές.
Ένας ακόμη τομέας όπου δυστυχώς δεν έχει συντελεστεί μεγάλη πρόοδος είναι στην αποθήκευση ενέργειας. Για παράδειγμα, οι μπαταρίες των ηλεκτρικών οχημάτων δεν είναι σε θέση να προσφέρουν ακόμα μια ρεαλιστική λύση για το πρόβλημα της αυτονομίας και χαρακτηρίζονται από πολύ μεγάλο βάρος. Οι επιστήμονες και οι επιχειρήσεις του κλάδου δεν έχουν κατορθώσει ακόμα να αναπτύξουν μια νέα τεχνολογία που θα αποτελέσει την απάντηση για την αποθήκευση ενέργειας, η οποία κρίνεται ως απαραίτητη για να μηδενιστούν οι ρύποι στο μέλλον και να καλυφθεί η παραγωγή ηλεκτρισμού 100% μέσω ΑΠΕ.
Το κακό είναι ότι σήμερα παραμένουν δημοφιλείς αρκετές πεπαλαιωμένες τεχνολογίες, όπως ο κινητήρας εσωτερικής καύσης στα αυτοκίνητα, οι οποίες χαρακτηρίζονται από πολύ χαμηλή ενεργειακή απόδοση. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο λόγος μετατροπής της ενέργειας σε κίνηση στα αυτοκίνητα έχει παραμείνει λίγο πολύ ο ίδιος από τότε που κυκλοφόρησαν τα πρώτα οχήματα. Ως αποτέλεσμα, σπαταλάμε τα ορυκτά καύσιμα, αντί να εφεύρουμε πιο αποτελεσματικούς τρόπους χρησιμοποίησής τους.
Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε και την περίπτωση της πυρηνικής ενέργειας. Σε αντίθεση με ότι πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, υπάρχουν αρκετές τεχνολογίες παραγωγής οι οποίες είναι πολύ λιγότερο επικίνδυνες σε σχέση με τους παραδοσιακούς αντιδραστήρες, αλλά ουδέποτε αναπτύχθηκαν. Για παράδειγμα, οι αντιδραστήρες θορίου αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση, η οποία όμως δεν επιλέχθηκε κατά τις δεκαετίες του 1950 και του 1960. Ο λόγος ήταν ότι οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση είχαν ανάγκη το πλουτώνιο που εκλύουν οι παραδοσιακοί αντιδραστήρες για να κατασκευάζουν ατομικές βόμβες. Σήμερα όμως, δεν υπάρχει κανένας λόγος να μην εξερευνηθούν οι δυνατότητες της τεχνολογίας αυτής.
Βλέπουμε λοιπόν ότι σήμερα ανοίγονται μεγάλες δυνατότητες που θα μας επιτρέψουν στο μέλλον να καλύψουμε ένα πολύ μεγάλο μέρος των ενεργειακών μας αναγκών με βιώσιμο τρόπο, αλλά και να μειώσουμε το κόστος της ενέργειας εν γένει. Θα πρέπει όμως οι επενδύσεις και η έμφαση των επιχειρήσεων και των κρατικών φορέων να δοθεί περισσότερο στους προβληματικούς τομείς, ώστε να μην υπάρξουν ανισορροπίες που θα κρατήσουν πίσω την ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου