Το μαύρο μακρυμάνικο ζιβάγκο ήταν ίσως το μοναδικό πράγμα που δεν προκαλούσε την παραμικρή έκπληξη όταν εμφανιζόταν ο Steve Jobs για να παρουσιάσει κάποιο νέο γκάτζετ. Την τελευταία δεκαετία της ζωής του ο εγκέφαλος της Apple φορούσε σχεδόν πάντοτε την ίδια «στολή»: το ζιβάγκο, τζιν παντελόνιμάρκας Levi’s 501 και αθλητικά παπούτσιαμάρκας New Balance 992. Οπως και πολλά άλλα πράγματα στη ζωή του, έτσι και η ιδιαίτερη προτίμηση του Jobs σε αυτό – και μόνο αυτό – το ντύσιμο περιβαλλόταν από μυστήριο. Φαίνεται όμως ότι ο ιδιοφυής διευθύνων σύμβουλος πήρε την παροιμιώδη μυστικοπάθειά του στον τάφο του, στο ιδιωτικό, μη θρησκευτικό κοιμητήριο που βρίσκεται δέκα λεπτά από την κατοικία του. Στην εξουσιοδοτημένη βιογραφία του που πρόκειται να κυκλοφορήσει στις 24 Οκτωβρίου, έναν μήνα πριν από τον αρχικό προγραμματισμό, ο Jobs αποκαλύπτει το μυστήριο πίσω από τη «στολή» που συνόδευε τις περισσότερες δημόσιες εμφανίσεις του. Και μαζί με αυτό το μυστήριο, αποκαλύπτεται ακόμη μία πλευρά του περίπλοκου χαρακτήρα του.
Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Walter Isaacson, όλα άρχισαν από ένα ταξίδι στην Ιαπωνία αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Jobs είχε επισκεφθεί, μεταξύ των άλλων, τη Sony. Οταν συναντήθηκε με τον Akio Morita, επικεφαλής της εταιρείας, ζήτησε να μάθει τον λόγο για τον οποίο όλοι οι εργαζόμενοι φορούσαν την ίδια στολή. Ο Akio Morita του απάντησε ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ιάπωνες δεν είχαν πολλά ρούχα να φορέσουν και για το ντύσιμό τους φρόντιζαν οι εταιρείες. Η στολή καθιερώθηκε με την πάροδο των ετών. Ηταν ένας τρόπος να υποδηλωθεί το «δέσιμο» ανάμεσα στους εργαζόμενους. «Αποφάσισα ότι ήθελα και εγώ αυτό το είδος της σχέσης για την Apple», διηγείται ο Jobs στη βιογραφία που υπογράφει ο Walter Isaacson. Το επόμενο βήμα ήταν μια συνάντηση με τον σχεδιαστή που υπέγραφε τη στολή της Sony και αυτός δεν ήταν άλλος από τον διάσημο ιάπωνα μόδιστρο Issey Miyake. Ο Jobs επιστρέφει στις ΗΠΑ με μερικά δείγματα. «Είσαι τρελός;», αντιδρούν οι δικοί του. Απέναντι στην εξέγερση, το αφεντικό υποχωρεί.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Steve Jobs θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει την Apple (θα επιστρέψει νικητής το 1997). Στο μεταξύ, εκείνη η συνάντηση με τον μόδιστρο Miyake είχε εξελιχθεί σε σταθερή φιλία. Η ιδέα ενός προσωπικού «σήματος κατατεθέντος» δεν τον είχε εγκαταλείψει. «Ετσι, ζήτησα από τον Ισέι να μου κάνει μερικά από εκείνα τα μαύρα ζιβάγκο που μου άρεσαν και εκείνος μου έκανε καμιά εκατοστή», διηγείται ο Jobs στον Isaacson. Μπροστά στην έκπληξη του συγγραφέα για την ποσότητα των ζιβάγκο, ο Jobs άνοιξε την ντουλάπα του. «Είναι αρκετά για το υπόλοιπο της ζωής μου», ήταν το μόνο που του είπε.
Σύμφωνα με τον βιογράφο του, Walter Isaacson, όλα άρχισαν από ένα ταξίδι στην Ιαπωνία αρχές της δεκαετίας του ’80. Ο Jobs είχε επισκεφθεί, μεταξύ των άλλων, τη Sony. Οταν συναντήθηκε με τον Akio Morita, επικεφαλής της εταιρείας, ζήτησε να μάθει τον λόγο για τον οποίο όλοι οι εργαζόμενοι φορούσαν την ίδια στολή. Ο Akio Morita του απάντησε ότι μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι Ιάπωνες δεν είχαν πολλά ρούχα να φορέσουν και για το ντύσιμό τους φρόντιζαν οι εταιρείες. Η στολή καθιερώθηκε με την πάροδο των ετών. Ηταν ένας τρόπος να υποδηλωθεί το «δέσιμο» ανάμεσα στους εργαζόμενους. «Αποφάσισα ότι ήθελα και εγώ αυτό το είδος της σχέσης για την Apple», διηγείται ο Jobs στη βιογραφία που υπογράφει ο Walter Isaacson. Το επόμενο βήμα ήταν μια συνάντηση με τον σχεδιαστή που υπέγραφε τη στολή της Sony και αυτός δεν ήταν άλλος από τον διάσημο ιάπωνα μόδιστρο Issey Miyake. Ο Jobs επιστρέφει στις ΗΠΑ με μερικά δείγματα. «Είσαι τρελός;», αντιδρούν οι δικοί του. Απέναντι στην εξέγερση, το αφεντικό υποχωρεί.
Λίγα χρόνια αργότερα, ο Steve Jobs θα υποχρεωνόταν να εγκαταλείψει την Apple (θα επιστρέψει νικητής το 1997). Στο μεταξύ, εκείνη η συνάντηση με τον μόδιστρο Miyake είχε εξελιχθεί σε σταθερή φιλία. Η ιδέα ενός προσωπικού «σήματος κατατεθέντος» δεν τον είχε εγκαταλείψει. «Ετσι, ζήτησα από τον Ισέι να μου κάνει μερικά από εκείνα τα μαύρα ζιβάγκο που μου άρεσαν και εκείνος μου έκανε καμιά εκατοστή», διηγείται ο Jobs στον Isaacson. Μπροστά στην έκπληξη του συγγραφέα για την ποσότητα των ζιβάγκο, ο Jobs άνοιξε την ντουλάπα του. «Είναι αρκετά για το υπόλοιπο της ζωής μου», ήταν το μόνο που του είπε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου